Şaşılık tedavisinde, altta yatan sebebin ortaya çıkartılması en önemli hususdur.

Sonradan ortaya çıkan şaşılıklarda beyin ve göz tümörleri başta olmak üzere, sistemik hastalıklar ekarte edildikten sonra, olayın sadece göze bağlı olduğu kanaati uyanır ise medikal (cerrahi dışı) tedaviye geçilir.

Gözlerimiz yakına bakma gayreti ile beraber (akomodasyon) bir miktar içe doğru hareket ederler (konverjans). Normal şartlarda 3-5 derece arasında olan bu hareket, gözleri hipermetrop olup da yakını net göremeyenlerde konverjans arttığı için daha da şiddetlenir. İlk zamanlarda buna bağlı olarak geçici sürelerle içe kayma gözlenir iken, uygun gözlük tedavisi yapılmaz ise sabit kayma halini alır. Bu duruma göz tembelliği (ambliyopi) de eklenip yakın görme daha da bozulunca şaşılığın sebep mi sonuç mu olduğu anlaşılmaz hale gelebilir.

Hele bir de içe kayması olmasına rağmen gözlerde miyopi (yakını iyi görme) mevcut ise, işler daha da karışır.

Aynı şekilde gözlerde dışa kayması ile miyopisi beraber olanlar veya dışa kayma ile beraber hipermetrop olanlar vardır ki, bunlarda ne zaman gözlük kullanalım, ne zaman aşırı gözlük düzeltmesi yapalım (ki bu şekilde yakın görme bilinçli olarak bozularak hastanın akomodasyon yapması ve bu şekilde dışa kaymanın azaltılması amaçlanır) ... gibi bu sayfalar içinde kısaca özetlenemeyecek kadar çeşitli tedavi yöntemleri karşımıza çıkar.

Bunun yanında ambliyopide sağlam gözün kapatılması, kapatma yapılamayanlarda penalizasyon, yakını net görebilmek için özel ilaç uygulamaları, çift görmesi olanlarda Botox veya prizmalı gözlük kullanımı gibi uygulamalar da mevcuttur.

Tüm bu yöntemler, hastanın ameliyat olamadan şaşılığının düzeltilmesine yönelik olup, gerekli durumlarda da cerrahi önerilmektedir.